سوء استفاده بعضی گیاهان از شبکه اینترنت قارچی زیر زمینی

مشخص شده است در زیر زمین گیاهان با هم ارتباط دارند. این ارتباط توسط قارچها انجام میشود. شبکه ای از قارچهادر زیر زمین بر روی ریشه های گیاهان رشد میکنند و گیاهان را به هم مرتبط میکنند. گیاهان از طریق این شبکه زیرزمینی به هم کمک میکنند. مثلا گیاهان بزرگتر از طریق این شبکه قارچی آب، مواد مغذی یا کربن را در اختیار گیاهان کوچکتر قرار میدهند یا هنگام بروز تهدیدهایی از محیط، سیگنال ارسال میکنند تا بقیه گیاهان از خود محافظت کنند.

اما این شبکه همانند اینرنت ممکن است ویروسها را منتقل کند. ارتباط قارچی بین گیاهان به این معنی است که درختان همسایه میتوانند به هم آسیب برسانند.

ممکن است بعضی از گیاهان با استفاده از این سیستم یکدیگر از هم سرقت کنند. گیاهانی وجود دارند که کلروفیل ندارند بنابراین بر خلاف بیشتر گیاهان خودشان نمیتوانند از طریق فتوسنتز انرژی مورد نیاز خود را تامین کنند. برخی از این گیاهان مانند ارکید فانتوم کربن مورد نیاز خود را از درختان مجاور میگیرند و این کار را از طریق همان شبکه قارچی که به آن متصل هستند، انجام میدهند. همچنین کربن را میتوانند از گیاهان دیگر بگیرند.

این ممکن است به نظرتان بد نیاید اما مشکل به اینجا محدود نمیشود.

گیاهان باید برای دریافت منابعی مانند آب و نور با همسایه های خود رقابت کنند. در این رقابت برخی مواد شیمیایی آزاد میشود که به رقبا صدمه میزند.

این آللوپاتی ( allelopathy ) در بین درختانی مانند اقاقیاها، تمشک شیرین، چنار و چند گونه اوکالیپتوس کاملا متداول است. این گیاهان موادی آزاد میکنند که احتمال رشد گیاهان دیگر اطراف خود را کم میکند یا گسترش میکروبهای اطراف ریشه آنها را کاهش میدهد.

دانشمندان شک دارند آیا اللوپاتی به این گیاهان نامهربان کمک زیادی میکند یا نه. مسلما مواد شیمیایی مضر قبل از این که فاصله زیادی را طی کند، توسط خاک جذب میشود یا توسط میکروبها تجزیه میگردد.

اما شاید گیاهان بتوانند با کمک شبکه قارچی که فواصل طولانیتری را پوشش میدهد، بر این مشکل فائق بیایند. در سال 2011 یک محقق و همکارانش این تئوری را آزمایش کردند. در گلدانهای حاوی قارچ مایکوریز گل جعفری پرورش داده شد. گلدانها حاوی استوانه هایی بودند که با یک تور با سوراخهای کوچک احاطه شده بود. سوراخها به اندازه ای کوچک بودند که ریشه ها را نگه دارند و به اندازه ای بزرگ بودند که به میسلیوم اجازه رشد بدهند. نیمی از این استوانه ها مرتبا پشت و رو میشدند تا رشد شبکه های قارچی در آنها متوقف شود. خاک داخل این استوانه ها مورد آزمایش قرار گرفت تا دو ماده ای که توسط گل جعفری تولید میشود و میتواند رشد گیاهان دیگر را کند کرده و کرمهای نماتود را نابود کند، بررسی شود. در این استوانه ها در جایی که قارچها امکان رشد داشتند میزان این دو ترکیب 179% و 278% بیشتر از استوانه های بدون قارچ بود. این نشان میدهد میسلیوم واقعا سموم را منتقل میکند.

سپس این گروه تحقیقاتی جوانه های کاهو را در خاک هر دو مجموعه گلدانها، پرورش دادند. پس از 25 روز جوانه هایی که در خاک مملو از سم قار داشتند 40% وزن کمتری نسبت به جوانه هایی که در خاک ایزوله و بدون میسلیوم بودند، داشتند. این آزمایشها نشان میدهند شبکه های قارچی میتوانند این مواد شیمیایی را با غلظتی که بر رشد گیاه تاثیر میگذارد، انتقال دهند.

برخی از محققان میگویند این مواد شیمیایی ممکن است در خارج از محیط آزمایشگاه به این صورت عمل نکند. اما در تحقیقات دیگری در محیط آزاد و طبیعی همین اثر مشاهده شد.

یکی از بهترین نمونه های آللوپاتی، گردوی سیماه امریکایی است. این درخت از رشد بسیاری از گیاهان از جمله گوجه فرنگی و خیار ممانعت میکند. این کار با آزاد کردن ماده شیمیایی به نام جوگلون از برگها و ریشه ها، انجام میشود. محققان گلدانهایی را در اطراف درخت گردو قرار دادند. برخی از آنها قابلیت نفوذ شبکه قارچی را داشتند و برخی نداشتند. گلدانهایی که شبکه قارچی داشتند چهار برابر جوگلون بیشتری نسبت به گلدانهایی که با چرخاندن از ارتباط قارچی در آنها جلوگیری شده بود، داشتند. ریشه های جوانه های گوجه فرنگی کاشته شده در خاک پر از جوگلون، 36% کمتر بود.

برخی از گیاهان حیله گر ممکن است حتی جمعیت قارچی اطراف خود را هم تغییر بدهند. مطالعات نشان میدهند گیاهان تلخه، جوی دو سر و علف بام همگی میتوانند ترکیب قارچی خاک را تغییر دهند. این ممکن است باعث شود این گیاهان بهتر بتوانند گونه های رقیب خود را  با کمک به رشد قارچهایی که آنها را به رقیبشان متصل میکند، با مواد شیمیایی سمی هدف قرار بدهند.

حیوانات هم میتوانند اینترنت قارچی زیرزمینی را استفاده کنند. برخی از گیاهان ترکیباتی تولید میکنند که باکتریها و قارچهای مفید را به ریشه های آنها جذب میکند اما این سیگنالها ممکن است توسط حشرات و  کرمهای ریشه خوار نیز دریافت شود. تحقیقات زیادی هنوز در این زمینه انجام نشده است.