نور :
نور از امواج الکترومغناطیسی است که دارای انرژی می باشد. کیفیت ، کمیت و طول دوره نوری ( طول روز ) سه خصوصیت مهم نور می باشند.
حدود99 درصد نوری که از خورشید به سطح زمین می رسد دارای طول موجی بین 200 تا 4000 میلی میکرون می باشد.
کلیه عکس العمل های گیاه مثل فتوسنتز ، تروپیسم ، گلدهی و غیره تحت تأثیر نور با طول موجهایی بین 200 تا 1000 میکرون انجام می شوند . طول موج های بالاتر از 1000 میلیمیکرون فقط از طریق افزایش حرارت بروی گیاه موثرند.
کیفیت نور سهم مهمی در رشد گیاه دارد. فتوسنتز در طول موج های 400 تا 700 میلی میکرون انجام می شود. طول موجهای 435 و 675 میلی میکرون ( به ترتیب آبی و قرمز ) بیش از سایر نورها در فتوسنتز موثرند.
نورهای قرمز و مادون قرمز در شروع گلدهی و خواب گیاه و نیز بر جوانه زدن بعضی بذرها موثرند. نور ماوراءبنفش ( طول موج حدود 370 میلی میکرون ) باعث کوتاهی و افزایش قطر ساقه و ضخیم شدن برگها می گردد و همچنین عکس العمل فتوتروپیسم را در گیاه موجب می شود.
نور آبی نیز بخصوص در طول موجهای 445 و 475 میلی میکرون ، در فتوتروپیسم عمل می نماید. پس کیفیت نوری که به داخل اجتماع گیاهی وارد می شود تعیین کننده میزان و نحوه رشد گیاه است. شدت نوری که در یک روز روشن تابستان و در سطح دریا به زمین می رسد حدود 950 وات بر مترمربع می باشد.
حدود 50 درصد از این مقدار می تواند برای فتوسنتز مفید باشد. تمامی نوری که به سطح بالایی یک مزرعه می رسد به داخل یک اجتماع گیاهی نفوذ نمی کند ، بلکه برگهای فوقانی بخش قابل توجهی از آن را جذب می کنند.
نیاز گیاهان مختلف به شدت نور یکسان نیست. گیاهان سایع دوست و C3 شدتهای پایین نور را بهتر از گیاهان C4 تحمل می کنند. تراکم کاشت گیاهان C4 را می بایستی کمتر از گیاهان C3 و سایه دوست گرفت تا نور کافی به بخش های پایینی اینگونه گیاهان برسد. خاک و گیاه گرمای خود را از طریق تشعشع ، جابجایی هوای گرم مجاور آن و تبخیر آب دفع می کنند.
میزان تبخیر آب از سطوح تابع شدت باد ، رطوبت هوا و خاک ، فشار هوا ، حرارت هوا و خاک ، عرض جغرافیایی ، ارتفاع از سطح دریا و غیره می باشد. ساختار رشدی گیاه می تواند بنحوی از طریق به نژادی انتخاب گردد که گیاه دفع حرارت را بهتر انجام داده و با عدم جذب بیش از حد انرژی نورانی کمتر گرم شود.