نام علمی :
maize bacterial stalk rot
این بیماری در سال ۱۳۶۵ از منطقه دشت ناز مازندران توسط بناپور و امانی
گزارش گردید. در سال ۱۳۶۷ توسط معصومی و ایزدپناه در فارس مشاهده شد.
علائم بارز بیماری لهیدگی و قهوه ای شدن ساقه، قاعده برگها و میوه (بلال)
می باشد. پژمردگی یا خشک شدن قسمتهای انتهائی یا تمام بوته، پیچ خوردگی و
تیره شدن قسمتهائی از ساقه و شکسته شدن و افتادن بوته ها در بسیاری از
موراد مشاهده شده است.
عامل بیماری یک باکتری به نام Pectobacterium chrysanthemi pv.zeae می
باشد که همنام آن Pectobacterium carotovora var.zeae sabet می باشد(در
بعضی منابع عامل بیماری راErwinia chrysanthemi pv. Zeae ذکر کرده اند).
این باکتری در محیط کشت Nutrient Agar در ۲۸ درجه سانتیگراد کلنی های گرد
و صاف، به رنگ سفید مایل به خاکستری یا کرم تشکیل می دهد و روی محیط YDC
(یک درصد عصاره مخمر، ۲درصد کربنات کلسیم و ۲درصد دکستروز) بعد از ۵ روز
تولید رنگ آبی خاکستری تا آبی تیره می نماید. باکتری مزبور گرم منفی،
متحرک و دارای بیش از ۴ تاژک غیر طبیعی (Peritrichus) می باشد.
حساسیت باکتری جدا شده به اریترومایسین، تولید گلوکز، ذوب ژلاتین، تولید
رنگ آبی در محیط YDC، رشد در دمای ۳۶ درجه سانتیگراد و عدم توانائی تولید
اسید از لاکتوز با خصوصیات Pectobacterium chrysanthemi تطبیق داشته و آن
را از بقیه گونه های مولد پوسیدگی از جنس Pectobacterium نظیر
Pectobacterium carotovora متمایز می سازد.
▪ کنترل:
کاشت ارقام مقاوم و کشت صحیح ذرت و عدم غرقاب زمین در کاهش بیماری مؤثر است