آفت کشها در آبهای زیر زمینی پایدار باقی می مانند :
مطالعات متعددی طی چهار دهه گذشته انجام شده است که نشان میدهد آفتکشهایی که بطور معمول در سطح زمین مورد استفاده قرار گرفته اندمی توانند با فرو رفتن به داخل زمین به آبهای زیرزمینی راه یابند به گونه ای که غلظت آنها قابل اندازه گیری باشد.
حرکت مواد حاصل از تجزیه آفت کشها - که در محل استفاده تشکیل می شوند- به داخل زمین می تواند موجب آلودگی آبهای زیر زمینی شود. این مواد می توانند تا سالها در آبهای زیر زمینی باقی بمانند البته این موضوع به ساختار شیمیایی ترکیب و شرایط محیطی بستگی دارد.
در تحقیقی در چارچوب برنامه ملی ارزیابی (USGS) دانشمندان سازمان زمین شناسی ایالات متحده کیفیت آب این سازمان به بررسی آفت کشهای انتخابی و ترکیبات حاصل از تجزیه آنها در آبهای زیر زمینی پرداخته اند.
بطور اخص مطالعه کنندگان فاکتورهای مختلفی را که می توانند احتمال اندازه‌گیری آفتکشها و محصولات حاصل از تجزیه آنها را در آبهای زیر زمینی کم عمق امکان پذیر سازند مورد توجه قرار داده اند از و زمان ماندگاری آبهای زیرزمینی را می توان نام برد. این REDOX این میان شرایط اکسیداسیون و احیا مطالعات در ۴ محل که در سراسر خاک ایالات متحده پراکنده اند به انجام رسیده است. ... ادامه و منبع در ادامه مطلب
نتایج این مطالعه در شماره ماه مه – ژوئن ۲۰۰۸ مجله کیفیت محیط چاپ رسیده است. این مطالعات وجود ترکیباتی را در تمام محلهای انتخاب شده نشان داد این ترکیبات عمدتا از دو گروه علف کشهای تریازین و کلرواستانیلید بودند. هیچ حشره کش یا قارچ کشی در نمونه های آب مورد بررسی یافت نشد. اما در بیشتر نمونه ها مشتقات حاصل از تجزیه آفت کشها به مراتب بیش از ترکیبات اصلی بود.
آفت کشها و مشتقات حاصل از تجزیه آنها از نمونه هایی که از سال ۱۹۴۹ تا ۲۰۰۴ و از چاههایی با عمق ۲ تا ۵۲ متر و در هر چهار سایت مورد مطالعه به دست آمد و زمان ماند آبهای REDOX این مطالعه همچنین نشان داد که در هر چهار سایت مورد مطالعه شرایط زیر زمینی همراه با غلظت اکسیژن محلول و فراوانی گاز نیتروژن حاصل از دنیتریفیکاسیون از جمله عوامل مهم موثر بر غلظت آفت کشها و مشتقات حاصل از تجزیه آنها بوده اند.
چهار محل مورد بررسی در زمینهای کشاورزی ایالات نبراسکا، مریلند، کالیفرنیا و واشنگتن بوده اند. از جمله دلایل انتخاب این محلها استفاده کامل از زمینهای آنها برای کشاورزی، رشد محصول، آب و هوا، روشهای کشت، آبیاری، شرایط ژئوهیدرولوژیک و نهایتًا وجود شرایط اکسیداسیون و احیا بوده است.
در بهار سال ۲۰۰۴ نمونه های آب مورد آزمایش از ۵۹ چاه پایش منفرد یا خوشه ای تهیه شد و برای اندازه گیری ۴۵ نوع آفت کش و ۴۰ مشتق حاصل از تلاشی آنها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.در نبراسکا غلظت آترازین و مشتق آن دی اتیل آترازین با یکدیگر مشابهت داشت در حالیکه در سه سایت دیگر مورد مطالعه تغییرات کوچکی با طول عمر آب در میزان دی اتیل آترازین مشاهده می شد بسیار کمتر از مشتقات Metolachlor از سوی دیگر در سه سایت از چهار محل مورد مطالعه میزان حاصل از تجزیه آنها بود.