چرخهٔ زندگی زنجره ها :
سه چرخهٔ اصلی برای زندگی زنجرهها وجود دارد که هر یک از این گونهها دارای ۲ فرمت ۱۳ و۱۷ سالهاست.
M.Septendecim، M.Septendecula و M.Cassini که به اختصار آنها را decim، decula و cassini میخوانیم، اسامی این سه گاهنامه جیرجیرک هاست.
در این سه گونه، Decim بیشترین تراکم را در شمال، Cassini بیشترین تراکم را در میسی سی پی و Deculaدر هر قسمت کمیاب است. لاروهای یک دوره در گونهٔ ۱۳ ساله بیشتر در محدوده مناطق مرکزی توزیع جیرجیرکها و در نمونهٔ ۱۷ ساله در شمال، شرق و غرب به دنیا میآیند.
البته امکان اینکه دلیل ۱۳ یا ۱۷ ساله بودن دورهها چیز دیگری باشد، دور از ذهن نیست. بعضی از متخصصان این مساله را به زمان بلوغ و تعداد مولد جدا که میتواند در سالهای مختلف پدیدار شود، ارتباط میدهند.
جمعیت جیرجیرکها را لاروهای منتخبی تشکیل میدهند که به تنظیم زمان چرخه شان بستگی دارد. فرضیات نشان میدهند که هر دوره شامل ۳۰ لارو ۱۳ و ۱۷ سالهاست که از این تعداد ۱۲ لارو ۱۷ ساله و تنها ۳ لارو ۱۳ ساله بالغ شده و در این صورت ۱۵ جیرجیرک حتما مشاهده خواهد شد.
دورهٔ ظهور جیرجیرکهای ۱۳ و ۱۷ ساله، هر ۲۲۱ سال یک بار روی هم میافتد و لاروهای ۱۳ و ۱۷ ساله به طور همزمان جیرجیرک میشوند. آخرین بار این اتفاق در ۱۸۹۷ رخ داد و دفعه بعد در ۲۱۱۸ رخ میدهد. نرها و مادهها در اواخر آپریل و اویل جوئن اجتماع میکننند تا در گروه هم سرایان برای ۲ هفته آواز بخوانند و جفت گیری کنند.
مادهها به صورت پراکنده تخم ریزی میکنند و تخمها پس از ۶ تا ۸ هفته سر باز کرده و لاروها مستقیما به داخل خاک میروند. ارزیابیهای انجام شده نشانگر این حقیقت است که ۹۸٪ از لاروهای از تخم در آمده در دو سال نخست زندگی خود میمیرند.
تولید مثل
بر عکس غالب راست بالان ،زنجرهها به روبه رو ایستادن در طول مدت آمیزش تمایل دارند. در گونهٔ cicadatra guera آمیزش حدود یک ساعت طول میکشد.
تخم گذاری
تخمها کپسولهای بلندی هستند که در یک انتها نوک تیز میشوند. هر ماده حدود ۴۰۰ تا ۶۰۰ تخم در هر نوبت میگذارد. در تمام گونههای شناخته شده، والد تخم خود را روی مواد گیاهی میگذارد. تخم گذاری توسط حشرهٔ مادر در محلهایی که خانهٔ تخمها (egg nests) نامیده میشود، انجام میگیرد.
هر خانه حاوی تعداد کمی تخم صورتی روشن است و لاروها نیز پس از بیرون آمدن از تخم همچین رنگی دارند. حشرهٔ ماده در گونهٔ magicicada septendecim را میتوان در هنگام بررسی شایستگی درخت برای تخم گذاری مشاهده کرد: ابتدا او شاخهٔ کوچکی را گرفته و با یکی از پاهای جلویش قطر شاخه را اندازه گیری میکند.اگر قطر آن بین ۳ تا ۱۱ نباشد عموماً تایید نمیشود.
سپس با کشیدن پوزه اش بر شاخه و رسوخ در آن امکان ترکیب آن با مادهای دیگر را میسنجد. آنگاه با کشیدن اندام تخم ریزش بر سطح چوب سختی و استحکام آن را میسنجد.پس از این مراحل تخم ریزی آغاز میشود. ساختن آشیانهٔ تخم و تخم گذاری، فعالیتی وقت گیر است .حشرهٔ ماده توسط اندام تخم ریز اره مانندش شیار یا سوراخی در چوب حفر نموده و در آن تخم گذاری میکند.
این مراحل در طول مدت تخم گذاری چندین بار تکرار میشود. تخمهای جیرجیرک تقریباً تخم مرغی شکل هستند.
لارو
لاروهای زنجره در گونههای مختلف بسیار شبیه به هم هستند. سر نسبت به حشرهٔ بالغ مخروطی تر است و پوزهای قوی دارد. شاخکها بلند تر و محکم تر از حشرهٔ بالغ است و چشمها اندامهایی غایب هستند. بالها بعدا پدیدار میشوند. قسمت قدامی سینهٔ حشره بسیار پیشرفته و قوی است و به کمک یکی از پاهای جلویی در حفاریهای طولانی موثر است. شکم چاق و قطعه قطعهاست.
لارو حشره با پوستهای یکپارچه پوشیده شدهاست و تنها پاهای جلویی آزادند. این پاها در بیرون آمدن حشره از آشیانهٔ تخم و پاایین رفتن استفاده میشوند و پس از سر باز کردن تخم بی درنگ خود را در جستجوی غذا دفن میکنند. لاروها از ریشهٔ گیاهان تغذیه میکنند و حفاریهای عمیق در خاک و تغذیه از ریشههای طویل به صورت پی در پی و کاملاً غریزی است.
تغذیه در لارو و حشرهٔ بالغ، با رسوخ در بافت چوبی و مکیدن شیرهٔ آن انجام میگیرد. این جیرهٔ غذایی شامل مقدار زیادی آب، شکر کم و اسید آمینهٔ فراوان است. بیشتر طول عمر در دورهٔ لاروی و در زیر خاک سپری میشود.
حشرهٔ بالغ
حشرهٔ بالغ ای شیرهٔ بافت چوبی تغذیه میکند. لذا میتوان گفت که حشره در طول زندگی خود مایع زیادی مصرف میکند. اساسا شیره بافت چوبی شکر کمی دارد. جیرجیرک دید خوبی دارد و از قدرت شنوایی بالایی بر خوردار است. این حشرات، موجوداتی هشیار و بسیار محتاطند و از بالهای خود جهت فرار از توجه انسان استفاده میکنند.