تفاوت عناصر کم مصرف و پرمصرف نه در تعداد دفعات مصرف بلکه در میزان مصرف آنهاست.بسیاری به اشتباه تصور می کنند،عنصر کم مصرف را باید به دفعات کم ولی به مقدار زیاد استفاده کرد،در صورتی که عکس این موضوع صادق است.
مهمترين عامل در حاصلخيزی خاك، كود دهی می باشد.
به طوريكه مطالعات انجام شده طی سه دهه گذشته بيانگر آن است كه ٣٣ الی ٦٠ درصد افزايش
توليدات كشاورزی مرهون مصرف كود در زمين های كشاورزی بوده است
.
به عبارت ديگر كاربرد اصلی كود ماكرو و میکرو به منظور تأمين نياز
غذايی گياهان جهت حداكثر بهره وری از خاك است
.
عناصر مورد نیاز گیاهان ، از نظر نیاز غذایی
گیاه به دو دسته کود میکرو و کود ماکرو تقسیم می شوند که در حال حاضر انواع کود میکرو
یا کود کم مصرف که شامل : آهن – روی – منگنز – مس – بر–نیکل– مولیبدن و انواع کود ماکرو
یا پر مصرف که که شامل: ازت – فسفر – پتاس – کلسیم و منیزیم می باشد با برندها و ترکیبات
مختلفی در بازار وجود دارد
.
بیشترین مصرف کود شیمیایی ماکرو در ایران در
بخش زراعت ، ترکیبی است با فرمول
NPKzn
در این نوع کود از
۱۵
درصد ازت ،
۸
درصد فسفر ،
۱۵
درصد پتاسیم بعلاوه
۱
درصد روی استفاده می شود .
برای بخش زراعت مصرف یک هزار
کیلوگرم
NPKzn/158151
در هکتار از این نوع کود شیمیایی توصیه میشود و بهتر است که پس از اختلاط با
کودحیوانی و قبل از کاشت ، با خاک سطحی مخلوط شده و باشخم به زیر خاک رود
.
برای بخش باغبانی نیز محصول کود ماکرویی مورد
استفاده قرار میگیرد که شامل
۱۲
درصد ازت ،
۶
درصد فسفر ،
۱۳
درصد پتاسیم ،
۱
درصد روی و
۵/۱
درصد منیزیم میباشد و با فرمول
NPKznmg شناخته میشود که این محصول نیز به افزایش بهره وری
در تولیدات باغی و بالارفتن کمیت و کیفیت میوه دهی درختان کمک بسزایی میکند و مصرف
آن با تراکم نهال های
۴۵۰
درخت در هکتار، در حدود
۴۰۰
کیلوگرم است که باید برای درختان در زمستان
و بصورت چالکود مصرف شود
.
کود میکرو نیز را در زمستان و در محل ريشه ها و همراه با كود حيوانی و بصورت چالكود زير قطره
چكانها مصرف می شود
. همچنین در فصل رشد می توان
کود میکرو را به صورت محلول و بر
روی برگ گیاهان مورد استفاده قرار داد و همراه با سموم شیمیایی مورد نیاز ، ترکیب
شده و همراه با آنها بر روی گیاه سمپاشی گردد. تفاوت عمده انواع کود میکرو و ماکرو
، در میزان مصرف آنها می باشد ، نه در تعداد دفعات مورد استفاده
.
اغلب کاربران کود میکرو و ماکرو ، بر این گمان
هستند که با توجه به نام این کودها ، انواع کود میکرو باید به تعداد کم و انواع کود
ماکرو باید به تعداد زیاد مورد استفاده قرار گیرد. در صورتی که در کاربرد این کودها
، این موضوع کاملا بر عکس می باشد
.
به عنوان مثال در صورت تغذیه گیاه با عنصر ازت
یا فسفر ، لازم است به میزان بسیار کم از کود آهن نیز استفاده شود
.
میکرو المنت های مورد نیاز گیاه عبارتند از
آهن ، مس ، روی ، بر ، سدیم ، کلر ، مولیبدن و منگنز که بر این اساس میتوان گفت انواع
کود میکرو عبارتند از کود آهن ، کودی روی و
انواع ماکرو المنت های مورد نیاز گیاه نیز عبارتند از فسفر، پتاسیم، ازت ، منیزیم،
کلسیم، گوگرد و
…
کود حیوانی نیز حاوی مقادیری از میکرو المنت
ها می باشد . علیرغم اینکه میزان مورد نیاز عناصر کم مصرف ، برای گیاه بسیار پایین
می باشد و اغلب میزان بسیار کمی از انواع کود میکرو توسط گیاه جذب می شود ولی با این
تفاسیر ، میزان کم یا عدم وجود هر یک از این عناصر میتواند نقش سایر عناصر خاک را بی
تاثیر و کم رنگ نماید
.