آفتاب سوختگی میوه و تنه انار از بيماريهاي غيرپاتوژنيك انار محسوب ميشود. اين عارضه باعث كاهش مرغوبيت و بازارپسندی ميوه ميگردد زیرا پوست ميوه های در معرض آفتاب شديد سوخته و سياه شده و ميوه ای بد شكل كم آب و بی كيفيت را به وجود می آورد. در شرايط حاد آفتاب سوختگی آب دانه ها تبخير و تنها هسته آن مانده، ميوه را غير قابل مصرف می كند.
استفاده از ارقام مناسب جهت احداث باغ اولين قدم در كنترل اين بيماری می باشد. كليه ارقام پيشنهادی در همين سايت مقاومت خوبی به اين بيماری داشته و در اين ميان رقم اصفهانی دانه سياه يا همان ملس دانه سياه يزدی از نمونه های خوب و مقاوم به آفتاب سوختگی می باشد. نكته پر اهميت ديگر در كنترل آفتاب سوختگی موضوع معماری باغات و تراكم درخت در هكتار و مسئله ظريف هرس درختان انار می باشد. در اقليم گرم و سوزان اناركاری در ايران و مناطق حاشيه كوير پرورش ميوه انار در سايه انداز شاخ و برگ درختان يك اصل محتوم می باشد. بي توجهي به اين موضوع بعضا دامنه خسارت را تا آستانه اقتصادی ارتقا ميدهد.
تنه درختان انار نيز در اثر تابش شديد و دمای زياد محيطی دچار آفتاب سوختگی ميشود و علائم آن شباهت زيادی به سرمازدگی درختان دارد با اين تفاوت كه در اينجا آلودگی تا سرشاخه ها نيز ادامه ميابد و عمدتا در درختان مسن روی ميدهد. در اثر تابش مستقيم به قسمتهاي آفتاب گير و بيشتر در سمت جنوب تنه درخت و سرشاخه های درختان انار، پوست متورق شده و از قسمت چوبی جدا ميگردد.
اين خسارت بر رور تنه های شيب دار و رو به جنوب بدليل تابش عمودی شديدتر ميباشد. آفتاب سوختگی بعضا سرتاسر درخت را درگير كرده و قسمت هوایی آنرا از بين ميبرد اما ريشه ها سالم بوده و طي دو سال درخت تجديد ميگردد. آفتاب سوختگی منجر به حمله حشرات چوبخوار به درخت شده كه خود اين مسئله به دامنه خسارت مي افزايد. هرس صحيح و برخورداري از معماری مناسب باغات علی الخصوص در مناطقی با دمای ماندگار بالی 40 درجه سانتيگراد در تابستان در جلوگيري از آفتاب سوختگي تنه درختان انار نقش اساسي دارد. در موارد محدود استفاده از رنگ آميزی تنه و شاخه ها با مواد بی اثر سفيد رنگ بر كاهش اين مشكل موثر ميباشد.