پیچ تلگرافی گیاهی علفی با ساقه های خزنده روی زمین یا بالا رونده به ارتفاع تا 60 سانتی متر است. به این دلیل به پیچ تلگرافی مشهور است که از پایه های خطوط تلگراف بالا می رود. گل های آن به رنگ های متنوع آبی یا سفید و حتی قرمز نیز دیده می شود. برگ ها متقابل بیضوی یا نیزه ای در حاشیه کمی زبر با دمبرگ کوتاه یا حتی بدون دمبرگ هستند. این گیاه در برخی نواحی در طول یک سال ممکن است دو بار، یکی در اواسط بهار و دیگری در پاییز گل بدهد. این گیاه در شمال و شمال غرب ایران و بیشتر در مناطق کوهستانی البرز با آب و هوای معتدل خزری می روید.
این گیاه به سایه بسیار مقاوم است و در زیر درختها میتواند كشت شود. هنگامی كه گیاه بالغ میشود میتواند فرش دائمی خوبی در زیر بوتههای پر پشت ایجاد كند. فصل گلدهی آن از فروردین تا اردیبهشت ماه میباشد و برای پوشش سطح خاك در باغها و حیاط منزل استفاده میشود.این گیاه به گرما مقاوم و به سرما حساس است. برای اینکه گیاه در اثر سرمای هوا از بین نرود باید دما هیچگاه به زیر 7-5 درجه سانتیگراد نزول نکند.بنابر این با کاهش دمای هوا و نزدیک شدن به انتهای پاییز و اگر قصد نگهداری از این گیاه را به شکل چند ساله دارید ، آنرا به مکانی گرمتر منتقل کنید.
پیچ تلگرافی گیاهی است سایه پسند ولی رشد و نمو آن در آفتاب نیز به خوبی انجام می گیرد. رویش این گیاه معمولا در مناطقی که بارندگی متوسط سالانه بین 600 تا 800 میلی متر باشد به خوبی صورت می پذیرد و نیازهای آبی آن مرتفع می گردد. آبیاری مناسب در اواسط اردیبهشت تا اواسط مرداد برای گیاه مهم و ضروری است. از این رو زمین هایی که این گیاه در آنها کشت می شود باید از نظر وجود آب غنی بوده و امکان آبیاری به آسانی فراهم باشد. مناطقی که رطوبت زیادی داشته باشند برای رویش این گیاه مفید هستند، اما وضعیت غرقابی باعث خشک شدن گیاهان می شود.
نوع خاک نیز یکی از مهم ترین عوامل برای رشد این گیاه می باشد. خاک های جنگلی حاوی هوموس فراوان برای رشد و نمو آن بسیار مطلوب است. خاک های شنی سبک و تهی از مواد غذایی برای این گیاه مناسب نیستند و رشد گیاه در این نوع خاک ها منجر به ضعیف شدن گیاه و کاهش مقاومت آن در مقابل عوامل بیماری زا می شود.
تکثیر پیچ تلگرافی عمدتا به روش قلمه اوایل پاییز (مهر) یا اوایل بهار (فروردین یا اردیبهشت) انجام می گیرد. چنانچه تکثیر در پاییز انجام شود، تا حد امکان باید اوایل پاییز (اوایل مهر) گیاهان را کشت کرد. تاخیر در کاشت (اواسط یا اواخر پاییز) باعث می شود سرمای پاییز مانع ریشه زایی در قلمه ها گردد.